Van Schalkwijk naar Tanzania. Een tweede leven voor een ledernaaimachine

Truus Baas-Heijmink had totaal geen moeite met het wegschenken van een langgekoesterd familiestuk. ‘Integendeel, ik ben erg blij dat de machine weer gebruikt gaat worden en nog meer omdat deze naar Tanzania gaat.
Gelukkig waren de erven van mijn zwager Drikus/Henk Baas het hier mee eens.’ De nog gave trap-leernaaimachine van haar man, schoenmaker Joop Baas(zie foto) uit Schalkwijk, stond na de sluiting van de schoenmakerij 25 jaar op een ongebruikte slaapkamer. De tijd was rijp om de machine een tweede leven te geven.

“Ik ben erg blij dat de machine weer gebruikt gaat worden en nog meer omdat deze naar Tanzania gaat”

Leden van de schoenmakersfamilie Baas waren in de vorige eeuw twee generaties lang actief in Schalkwijk als schoenmaker, schoenhersteller en schoenverkoper. Na WO II waren rubberlaarzen een noviteit. De schoenherstellers Baas kochten extra rubberen laarzen in voor de verkoop. Die waren zeer gewild en liepen erg goed. Boeren uit de omgeving verruilden hun klompen graag in voor zo’n comfortabele en moderne outfit! Naast de schoenmakerij werd gestart met een winkel in Schalkwijk en daarna in Houten. De schoenwinkels zijn later gesloten.

Het is niet heel verwonderlijk dat Truus Baas-Heijmink de machine met veel plezier aan een opleiding in Tanzania schenkt. Zij heeft een bijzondere band met het land. Dat heeft te maken met haar zus Jo die dolgraag naar de missie wilde, maar niet mocht van haar ouders. Zoals vaak in de jaren 50 moest haar zus thuis meehelpen en voor inkomsten gaan zorgen. Maar intreden in een klooster, dat konden de ouders haar niet weigeren. Jo had van tevoren slim bedacht, dat ze als religieuze zuster wél naar Afrika uitgezonden kon worden. Ze kwam als Zuster Tarcicius terecht in Sengerema in Tanzania. Ze begon met niets, breidde in tientallen jaren haar werkzaamheden uit en richtte er verschillende scholen op.

Betuwe Wereldwijd gaat de ledernaaimachine samen met andere schoenmakersgereedschappen naar een vakschool voor jongeren met een beperking in Mbeya sturen. De schooldirecteur wil graag opnieuw een schoenmakersopleiding starten. In Schalkwijk is heel wat afgestikt op de naaimachine: van schoenen tot tenten, van tuig voor paarden en koetsen tot leren motortassen. In Mbeya kunnen er opnieuw jarenlang schoenen en leren gebruiksvoorwerpen mee worden gemaakt en hersteld.

We hebben al verschillende schoenmakersgereedschappen voor de school gekregen. Om echt te kunnen starten met een nieuwe schoenmakersopleiding, zijn nog meer machines en ambachtelijke gereedschappen nodig. De school vraagt speciaal om een snijmachine voor zolen, een machine om rubberslippers mee te kunnen persen, een zwikmachine/schalmmachine en ledernaaimachines. Wilt u uw oude schoenmakersgereedschap of machine ook een goede, nieuwe bestemming geven? Neem dan contact op met Betuwe Wereldwijd.